Jak dbać o swoją psychikę, o swoje emocje - w trudnych

czasach?

 

Z każdej strony docierają do nas niezwykle dramatyczne informacje.

 

Globalna pandemia, śmierć, inflacja, kryzys gospodarczy, wojna, uchodźcy, katastrofa

klimatyczna. Jak sobie radzić, gdy w telewizji, komórce i na komputerze - niemal wszędzie

słyszymy od kilku lat same złe wiadomości. Co robić, by nie oszaleć -  gdy dotychczasowy

model życia i schemat, według którego układaliśmy sobie relacje ze światem zewnętrznym

zawiódł i już nie tłumaczy rzeczywistości? Co robić gdy nie czujemy się bezpiecznie i pełni

 jesteśmy lęków?

 

Dziś bezpośrednio stykamy się z sytuacjami, o których dotąd tylko czytaliśmy

w internecie, w książkach lub oglądaliśmy na filmach.

 

Tracimy  poczucie bezpieczeństwa, bo widzimy, że w każdej chwili wszystko może się

zawalić i zniknąć. To wywołuje ogromny lęk i nasuwa pytania o sens życia.

Dzisiaj szczególnie trzeba zadbać o swoją stabilność psychiczną i emocjonalną. Świat

wygląda inaczej  i dotychczasowe postrzeganie i wyobrażenia o rzeczywistości nie działają.

Trzeba zachować więc te elementy, które pomogą utrzymać spokój i wprowadzą element

harmonii i spokoju.

 

Co może nam pomóc?

 

Doceniajmy to co mamy: rodzinę, bliskich, przyjaciół, ciepłe, bezpieczne łóżko

i jedzenie. Jesteśmy szczęściarzami.

 

Nie zaniedbujmy siebie i bliskich:  Czy to, że  pogrążymy się w lękach, poczuciu winy

i będziemy zaniedbywać siebie i bliskich, przyniesie komuś korzyść? Zwłaszcza tym, którym

trzeba teraz najbardziej pomóc?

 

Nadal mamy prawo korzystać ze swojego dotychczasowego życia: Trening,

pójście na spacer, do teatru, do kina czy na zakupy jest częścią naszej normalności i nie

powinno być obarczone poczuciem winy.  

 

Odetnijmy się od złych informacji: Gdy znamy swoją wrażliwość, i wiemy co źle

wpływa na nasze emocje, spróbujmy unikać sytuacji, które sprawią, ze całkowicie stracimy

poczucie bezpieczeństwa i pogrążymy się w  depresji - nie pomożemy wówczas w żaden

sposób ani uchodźcom, ani naszym bliskim. Dlatego czasem lepiej odciąć się od złych

informacji, bez poczucia winy, ze doprowadzi to do znieczulicy czy obojętności. To

ochrona siebie i swojego życia psychicznego.

 

Trzymajmy się mechanizmu z samolotu: Żeby móc działać i pomagać innym,

w pierwszej kolejności należy samemu sobie założyć maskę tlenową.

 

Życie ma wartość i trzeba o nie dbać. Także w  sposób fizyczny i

duchowy:  regularna aktywność fizyczna, medytacja, dobra książka czy odpowiednie

jedzenie jest bardzo ważne.

 

Pamiętajmy, że osoby mocno wrażliwe mogą same siebie najbardziej

osłabiać. Ma to niekorzystny wymiar dla nich samych jak i dla otoczenia i

bliskich, gdy zamieni się w bezradność, chaos, lęk i depresję.

 

Opiekuj się sobą najlepiej jak potrafisz.Możesz być dla siebie najlepszą matką, troszczącą się

i kochającą. Mów czasami do siebie jak do dziecka:

 

„Widzę, że jesteś bardzo zmęczona, pora na przerwę”

 

 I pomagajmy jak umiemy - każdy odruch

serca - to działanie, które może  przynieść

ulgę sobie i korzyść cierpiącym. Działając,

uruchamiamy tzw. poczucie sprawstwa,

a ono bardzo dobrze wpływa na psychikę,

jest formą ochrony samego siebie.